Vrijdag 27 januari 2012 was het weer zover, voor al weer de
26^ste keer wordt er door de Ortsgruppe Epe (Gronau) een
nachtoefening georganiseerd. Het totaal aangemelde honden komt aan het eind van
de avond op 64, dit is wel wat minder dan het voorgaande jaar echter nog een
indrukwekkend aantal wat een pakwerker op de mouw krijgt op één avond.
Overigens is deze avond niet alleen voor IPO honden, maar ook voor KNPV honden.
Over de gehele oefening waren er 12 pakwerkers.

Twee van onze leden (Piet Sterken en Gerr Jipping) doen mee
met hun honden aan deze speciale oefening. De woensdag voor de nachtoefening
zijn we druk aan het oefenen met de honden op het eigen trainingsveld met
bijzondere attributen. Er staat een trap klaar tegen een boom, diverse lege
flessen zijn verzameld en de stok is voorzien van roodwit lint. Vooral de stok
met het roodwitte lint bewijst zich later als een goede zet om te oefenen.
Diverse situaties worden opgezet op het trainingsveld. Één pakwerk bij de trap
en eentje in de bosjes verstopt. De  hond
loopt het veld op ziet de pakwerk de trap oprennen, verbaasd en verwart kijkt
de hond in het rond wat hij met de situatie aan moet. Zodra er netjes wordt
aangeblaft bij de trap verschijnt er een pakwerker uit de bosjes, verbaasd maar
vol energie schiet de hond er op af. Snel wordt er weer een andere situatie
opgezet. De lege flessen komen er bij, die worden bij het afstandstellen
richting de hond gegooid. Maar beide honden laten bij deze oefening weinig
reactie zien, ze stuiven als nog op de pakwerker af. Na zo nog een paar
oefening gedaan te hebben gaan we vol goede moed op naar de vrijdag.

Vrijdag kwart over vijf is het verzamelen in Nieuw-Amsterdam
en vertrekken we met een volle auto richting Weiteveen om nog een aantal leden
op te halen. Met een lekker tempo gaan we richting Epe, rond half zeven komen
we daar aan. Het is nog niet druk volgens de heren, die al vaker zijn geweest,
maar we zijn ook wel erg op tijd. Aanvangstijd van de oefening is namelijk zes
uur, dus nu om half zeven kan er natuurlijk nog van alles gebeuren. Dit blijkt
ook wel later als we bij de start even staan te wachten, de auto’s blijven
toestromen.
Bij aankomst gelijk maar even de eerste hond aanmelden, daarna met
elkaar even een kop koffie nuttigen. We hebben start nummer 13 dus we kunnen
nog even rustig aandoen. Na de koffie even kijken bij een aantal honden die al
binnenkomen met de laatste oefening op het trainingsveld van de club. Prachtig
om te zien. Na een paar honden gezien te hebben gaan we naar de start toe, daar
wachten we tot het onze beurt is. Nog even de laatste instellingen van de
camera controleren en daar gaan we dan. Na een paar meter gelijk de eerste
oefening al, een pakwerker komt bij een ton met vuur weg zetten. De hond
aarzelt niet en pakt hem gelijk goed beet, na het correct lossen volgt er een
tweede pakwerker van links tussen de bomen weg. Ook hier geen aarzeling en de
hond vliegt er goed in. Dan zien we een haag met roodwit lint voor ons, lawaai,
er zit een pakwerker achter. De hond wordt er doorheen gestuurd en pakt hem
netjes. Zo dat was de eerste oefening met drie pakwerkers achter elkaar aan.

Na een aantal meters door het bos gelopen te hebben de
volgende oefening, we worden even staande gehouden door iemand die de afloop
van de oefening begint uit te leggen. Er is landbouwplastic gespannen van de
ene rij bomen naar de andere, de honden moeten er overheen. Er wordt nog even
gevraagd of het een jonge of oude hond is. Dit is van belang voor de pakwerker
hoe hij op de hond in moet gaan. Wij worden langs de oefening geleid en wachten
bij het eind netjes tot de hond en geleider klaar zijn met de oefening. Prachtig
om te zien, er was geen aarzeling om over het gespannen plastic heen te gaan.

Na weer een aantal meters door het bos gelopen te hebben zien we een
schaftkeet in de verte staan. Onze fotograaf loopt voor ons uit en krijgt
daarbij de volle laag licht en tonnen over zich heen, er komt lawaai uit de
schaftkeet en de hond wordt er op af gestuurd. Er zitten twee pakwerkers in,
deze hebben een volledig pak aan. Na wat aanmoediging gaat de hond naar binnen
en grijpt de pakwerker in de mouw, dit was natuurlijk een hele aparte situatie
voor de hond. Er was namelijk geen zichtbare mouw en de pakwerker zat vrijwel
stil. De IPO honden zijn er natuurlijk op getraind een mouw te grijpen en niet
in te bijten als de pakwerker stilstaat. Na nog even buiten de schaftkeet met
de hond te hebben gestoeid worden we weer het bos in gestuurd.

Na dit keer een grotere afstand te hebben afgelopen komen we
bij een oefening aan wat aardig wat moed van de hond verlangt. Er is een
wankelbrug gemaakt waarover de honden heen moeten. Het wiebelt aardig en het
materiaal is ook nog eens glad. Maar ook dit is geen enkel probleem, de hond
vliegt er als een speer over heen zodra hij de pakwerker hoort. Dus ook deze
oefening met succes afgerond.

Aangekomen bij de volgende oefening wordt er weer gevraagd of het een
jonge of oude hond betreft. De hond wordt door een haag van lint gestuurd
terwijl er door een hulpje een zak met aanhangsels gelijktijdig wegtrekt bij
het lint richting de pakwerker. De pakwerker heeft een klapper/ratel in de hand,
het is een raar onbekend geluid maar de hond laat zich niet afschrikken. Na de
mouw weer te hebben afgestaan klimmen we weer uit het gat vandaan. En ineens
halverwege de klim springt er een pakwerker tussen de bomen vandaan. Maar ook
hier geen aarzeling te zien en de hond klapt er in één keer op.

We naderen het veld van de vereniging weer en raadselen of
dit nu dan de laatste oefening in het bos was of dat er nog meer volgen. Na een
klein rondje komen we uit op het veld van de vereniging waar we worden
opgevangen door twee begeleiders van de oefening, waaronder één van de ereleden
van onze club. Bij deze laatste oefening op het veld wordt de deelnemers
gevraagd of het een IPO of KNPV hond betreft. Er staat namelijk een pakwerker
met mouw klaar maar ook een pakwerker in volledig pak. Er is een springoefening
van de manege klaar gezet, de zijkanten zijn afgezet met oranjegaas zodat de
honden gedwongen worden over de hindernis te springen. Na met de juiste kleur
vlag te hebben gesignaleerd dat er een IPO hond aan komt begint de pakwerker
lawaai te maken. De hond probeert natuurlijk eerst de makkelijkste weg er heen
te vinden, na geen andere doorgang dan de hindernis te zien springt de hond er
over en pakt de pakwerker. Deze begint met een stok met wit lint te wapperen om
de hond af te schrikken, echter de hond is niet onder de indruk en houdt netjes
vast.
Na deze laatste oefening te hebben gedaan gaan we allen voldaan het
veld af en richten ons op de volgende doorgang met de andere hond. We hebben
nog even tijd om naar wat andere honden te kijken aangezien we nummer 29 zijn.
Na wat rond te lopen komen we nog een aantal leden tegen die later waren
nagekomen. En natuurlijk lopen er nog andere bekenden rond, na bijgepraat te
hebben is het al weer tijd voor de volgende ronde. Ook deze ronde was heel
interessant, vooral om te zien hoe de honden verschillend reageren op bepaalde
situaties.
Bij terugkomst op het terrein van de vereniging zijn we allemaal wel
toe aan wat lekkers. En ja mensen, we zijn hier in Duitsland dus daar hoeven we
ons geen zorgen over te maken. De barbecue is aan, er liggen heerlijke steaks
en braadworsten op die geserveerd worden met een hard bolletje. Aan de andere
kant van het terrein staat een wagen waar drinken gekocht kan worden, we kunnen
gerust zeggen dat alles prima voor elkaar was.

Na nog wat te hebben nagepraat met wat mensen en genoten te
hebben van de gezellige sfeer die er hing gaan we huiswaarts. Het is inmiddels
al weer kwart over negen, wat gaat de tijd toch snel. Na een klein uurtje te
hebben gereden komen we weer aan in Nieuw-Amsterdam. Het einde van een
gezellige avond met clubleden. De volgende dag op de training wordt er nog veel
nagepraat en zijn we het allemaal eens dat het een geslaagde avond was.

Verhaal: Marloes van der Weide

Foto’s: Henri Mulder: http://www.mijnalbum.nl/Album=VT8FWONW

Het verhaal is ook gepubliceerd in het april nummer 2012 van het VDH blad.